گاه میرویم تا برسیم
کجایش را نمیدانیم
فقط میرویم تا برسیم
بیخبر از آنکه همیشه رفتن راه رسیدن نیست
گاه برای رسیدن باید نرفت باید ایستاد ونگریست
باید دید .شاید رسیده ای وادامه دادن تنها دورت میکند
باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده
گاه رسیده ای و نمیدانی.
و گاه در ابتدای راهی و گمان میکنی که رسیده ای
مهم رسیدن نیست
مهم آغاز است
که گاهی هیچوقت نمی شود.